راهنمای خرید سلاح شمشیر 

.

معرفی سلاح شمشیر

.

کلمه شمشیر ( sword ) شامل دو بخش شم (دم و ناخن تیز) و شیر ( درنده) وهمچنین ازنیام برآوردن و درغلاف فرو بردن معنا شده است.

در زبان انگلیسی sword ، در فرانسوی cloture و شمشیر بازی fencing .

به کارگیری شمشیر در جنگ ها در سراسر جهان باستان، رواج داشته است و نمی توان سرزمین خاصی را آغازگر استفاده ازشمشیر دانست.

نقش برجسته ای از مصر باستان بر جای مانده که مسابقه شمشیر بازی را در 1200 سال پیش از میلاد تصویر می کند.

در خصوص بکارگیری شمشیر به عنوان نوعی وسیله ورزشی شاید بتوان رم باستان را پیشگام خواند.

اهمیت شمشیر در دوران جنگاوران ایران باستان و پس از آن در رم ، یونان ( ظهور گلادیاتورها ) و پس از آن شوالیه های اروپایی در قرن 13 و 14 میلادی برجسته بود.

شمشیر سمبل عدالت و شخصیت، برای حامل آن و نشانه قدرت و رتبه در مضامین نظامی و مذهبی بوده است.

شمشیر جزئی از بدن و مهارت کاربرد آن درجه ارزش و سلحشوری و احترام شخص می گردید.

.

انواع سلاح شمشیر

.

.
در چین با توجه به شرایط جغرافیایی و آب و هوایی و..... انواع مختلفی شمشیر استفاده میشده است.

سه نوع اصلی شمشیر  در کشور چین شامل نن دائو ، دائو و جی ان می شده اند.

در قدیم، مبنای ساخت سلاح های سرد، براساس استفاده از سلاح ها در شرایط خاص و نیز ویژگی فرد استفاده کننده آن سلاح، بوده است .

به شکلی که هر فرد برای خود نوعی سلاح یا شمشیر خاص بر می گزدیده که برای او راحتتر، ایمن تر و در عین حال خوشدست تر و کشنده تر باشد.‌

 هر چند گاهی هم مبارزین اصلا به این موارد توجه خاصی نداشته اند و تنها جو حاکم و نوع شمشیر حاکم، توسط همه مورد استفاده قرار می گرفته است.

به این معنا که به اصول ساخت و طراحی و نوع آنها توجهی نداشته اند و تنها بنا بر استفاده عمومی نوعی خاص، همگی از آن استفاده می برده اند.
در این میان این اساتید هنرهای رزمی بوده اند که بنا به نیاز و طبع و همچنین لحاظ کردن عواملی چون ارگونومی ، کشندگی ، سرعت ، قدرت و..... دست به تغییر سلاح های موجود زده و یا انواع جدیدی تولید می کرده اند.

این نکته نیز قابل ذکر است که نام شمشیرها به دلیل وجود زبانهای زیاد در چین مختلف و گوناگون است.

.

شمشیر نن دائو

.

شمشیر نن دائو ( sword ) شمشیر مورد استفاده توسط رزمی کاران روش نن چوان(مشت کوتاه) بوده.

این روش در هنرهای رزمی چین به شائولین جنوبی معروف است.

ضربات در این سبک قوی ، سریع و کوتاه هستند به همین دلیل به این روش مشت کوتاه اطلاق میشود.

افرادی که در این روش کار می کنند، به دلیل تمرینات در این روش رزمی، بدنی قوی و هیکلی چهار شانه داشته و در میان چینی ها معمولا افرادی قوی هیکل به حساب می آمده و می آیند.

تاثیر این روش در حالت و استیل بدن بسیار زیاد و کاملا مشهود می باشد.

چینی ها در بیشتر مناطق، جای لازم جهت استفاده از تکنیک های همراه با جهش و پرش نداشته اند، به همین دلیل روش مشت کوتاه متولد و پرورش یافته این وضعیت خاص است.

بنا به فراخور روش مشت کوتاه، شمشیر مورد استفاده آنها نیز خواصی با همان ویژگی ها داشته است.

شمشیر نن دائو، شمشیری با اندازه بلند، متوسط یا کوتاه، تیغه ای پهن، با ضخامت معمولا زیاد، یک لبه  قوی و برنده و در انتهای تیغه به شکل نیم دایره لبه تیز به لبه بالایی منتهی می شده است .

 در زمان ضربه زدن فشار بسیار زیادی وارد می کند به شکلی که حتی اگر با سپر جلوی ضربه آن سد شود، توان تخریب بالایی در ایجاد فشار داشته و امکان بریدن سپر و یا شکستن آن زیاد بوده است.

دسته شمشیر نن دائو را بلند می ساخته اند، چیزی در حدود ۲۰ تا۳۰ سانتیمتر تا از نظر ارگونومی در دست راحتتر قرار گیرد.

محافظ دسته هم معمولا به شکل یک علامت مد بوده تا در دست شمشیرزن در زمان لازم تغییر جهت و زاویه را راحت کند و در عین حال محافظی برای دستها در برابر ضربات شمشیر حریفان باشد.

انتهای دسته شمشیر نن دائو را نیز با حلقه ای مجهز می کرده اند که نقش متعادل کننده شمشیر در دست شمشیر زن را ایفا می کرده و در عین حال تیغه را به دسته شمشیر چفت می کرده است.

شمشیر نن دائو در نوع خود شمشیری سنگین و قوی می باشد که نیازمند فردی قوی هیکل برای استفاده است و هر کسی توان بکارگیری آن را ندارد.

 به همین دلیل ویژگی های شائولین جنوبی در آن به خوبی دیده میشود.

سرعت شمشیر نن دائو در حد خوبی بوده و هندلینگ آن در دست بسیار خوب است، اما بیشتر بر قدرت تمرکز دارد تا بر سرعت و تکنیک هایی غنی و کاربردی دارد.

ویژگی شمشیر نن دائو، به این می باشد که به دلیل پهن بودن تیغه و ضخامت آن، برای برش اجسام سخت کارایی بالایی داشته است.

.

.

شائولین جنوبی تکنیک های واقع بینانه تر و کاربردی تر از شائولین شمالی دارد و در آن اثر چندانی از حرکات آکروباتیک و زائد نیست.

به جای ضربات جهشی و پرشی حرکاتی قوی و کوتاه را مورد استفاده قرار می دهد.
.

شمشیر دائو

.
شمشیر دائو ( sword ) شمشیری شبیه به شمشیر نن دائو می باشد.

 با این تفاوت که این شمشیر در ابتدای تیغه، کمی پهنای کمتر و در انتهای خود، پهنای بیشتری دارد و همچنین دارای شیبی ملایم در طول تیغه که به این شمشیر در برش قدرت بیشتری میدهد.

همچنین شمشیر دائو، مقداری وزن کمتری نسبت به نن دائو دارد.

این شیب ملایم مد شکل، باعث ایجاد انحنایی در طول تیغه می شود که در زمان برخورد ابتدا در جسم فرو می رود.

با کشیدن شمشیر دائو، تیغه لحظه به لحظه به طرف قمست هپن خود پیش می رود و عمق ترک ایجاد شده را بیشتر می کند، به همین دلیل جای برش این نوع شمشیر بسیار عمیق می شود.

این تکنیک در شمشیرهای نوع یونانی نیز بسیار استفاده می شده است.

ضخامت و پهنای تیغه شمشیر دائو، بستگی به فرد استفاده کننده از آن دارد و انواع مختلف و طول های گوناگونی از آن مورد استفاده قرار می گرفته است.

 اما معمولا پهنای انتهای تیغه به اندازه پهنای نن دائو و ضخامت آن نیز در همان حدود می بوده است.

شمشیر دائو دارای دسته ای با مقداری خمش در طول قبضه است که باعث جایگیری راحتتر در دستان مبارز می شود و بلندی آن معمولا به اندازه ای ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر در نظر گرفته می شده است.

در انتهای دسته شمشیر دائو، بستی وجود داشت که دسته را به تیغه چفت می کرده است و در ابتدای دسته نیز از پوششی دایره شکل برای محافظت از دست استفاده می شده است.

شمشیر دائو یکی از معمولترین شمشیرهای مورد استفاده در چین بوده و طرح پایه بسیاری از انواع و گونه های دیگر شمشیر، شده است.

تیغه شمشیر دائو، یک لبه بوده و در قسمت بالا که تیز نمیشده است نیز، دارای انحنایی نرم، رو به نوک شمشیر است و در انتهای تیغه با یک خط صاف به انتها می رسد.

نمونه هایی سنگین و ساتور مانند نیز داشته اند که برای ایجاد قدرت و فشار بیشتر تیغه را پهن تر یا ضخیم تر یا با انحناهایی خاص طراحی می کرده اند ؛ این رده را با نام کوان دائو بیشتر می شناسند. 

بیشتر نیروهای دولتی نیز در دوره های گوناگون تاریخی از این نوع شمشیر استفاده می کرده اند که برای دفاع و حمله وسیله ای بسیار کار آمد بوده است.

خمش تیغه، برش و کشندگی این سلاح را بالا می برده و و در مسیر حرکت با کمترین فشار دست، بیشترین و عمیق ترین برش را ایجاد می کرده است.

ارگونومی آن برای در دست گرفتن بسیار خوب می باشد و می توان با آن حملات و دفاع های سریعی داشت.

.

.

روش شائولین شمالی از این شمشیر استفاده می کرده اند، که به چانگ چوان شائولین معروف بوده اند.

شمال چین به افراد منطقه، فضایی باز هدیه میکرده که به همین دلیل در روش چانگ چوان (مشت بلند) حرکات بر پایه سرعت بالا و جهش ها و پرش های بلند است و محدودیتی از نظر حرکتی نداشته اند.

این موضوع در نوع روش مشت بلند تاثیر گذاشته و سلاح ها و روش های مبارزه را نیز دستخوش تغییر و تحول کرده بوده.

در این روش که منظور بیشتر کلمه شائولین همین سبک است، سرعت ، انعطاف و جهش های ناگهانی جزء اصلی روش مبارزه است.

به دلیل نوع سیستم مورد استفاده که بیشتر هوازی بوده، افراد شمالی معمولا دارای هیکل هایی کشیده و ترکه ای بوده اند.

در این روش حرکات آکروباتیک بیشتری دیده می شود و در کاربردی بودن به پای نن شائولین نمیتواند برسد.

تفاوت عمده شمشیر دائو با نوع جنوبی آن، در وزن سبک تر و خمش تیغه آن است، به همین دلیل توان و نیروی کمتری برای استفاده آن مورد نیاز است.

همچنین توان و قدرت کمتری از برادر جنوبی خود دارد، ولی در سرعت، دارای مقدار برتر می باشد.

.

شمشیر جی ان

.

سومین نوع شمشیر مورد استفاده در چین شمشیری هست که در روش وودانگ کونگ فو استفاده میشده است و یکی از تاثیر گذارترین شمشیرهای دنیا می باشد.

در چین دو روش مبارزاتی موجود بوده است که مادر تمام سبک ها و روش های دیگر در درون دل خود بوده اند.

این روش ها در دنیای هنرهای رزمی نیز باعث ایجاد هنرهای رزمی در ژاپن ، کره و آسیای جنوب شرقی شده اند.

یکی از این روش ها، شائولین است که خود به دو نوع شمالی و جنوبی تقسیم میشده که توضیحاتی مختصردر بالا عرض شد.

 روش دیگر وودانگ کونک فو بوده که خود دارای سه روش اصلی هسینگ آی ، باگوا جانگ و تای چی است.

در شائولین تمرکز بر روی قدرت بدنی و مهارتهای تکنیکی است، تا جایی که سالها هنرجویان این روش در معابد به تکمیل روش مبارزات خود و تمرنی های طاقت فرسای بدنی می پرداخته اند.

بنای کار بر قدرت و بنیه بدنی بوده است و البته این تعالیم در کنار تعالیم ربانی بوده است.

شائولین بیشتر پیرو تفکر مراقبه و ذن بوده اند که بعدها بودیسم بیشترین تاثیر را در آنها گذاشته است و به نوعی روش عرفانی ، کلامی و روحانی خود را بر پایه بودیسم پایه ریزی کرده اند.

اما در روش وودانگ که مورد تاثیر تائویسم است، علاوه بر تمرین های بدنی بر روی استفاده از نیروهای درونی ومخصوصا چی تمرکز می کرده اند و به اصطلاح، مبارزات این روش درونی مصطلح هستند.

این روش از نظر فرم های آن نیز بسیار کاربردی ، عمیق و در عین حال پیچیده هستند.

شمشیر مورد استفاده در این روش کونگ فو، شمشیر جی ان بوده است.

شمشیر جی ان ( sword ) شمشیری بلند ، متوسط یا کوتاه بوده که تیغه ای صاف و دو لبه تیز داشته است.

 ضخامت و پهنای  شمشیر جی ان همیشه دستخوش تغییر بوده تا جایی که در برخی موارد پهنایی به اندازه نن دائوو در برخی موارد نیز پهنایی تنها ۲ یا چند سانتیمتری داشته است.

ضخامت آن نیز به همین ترتیب بوده است .

در شمشیر جی ان انتهای تیغه معمولا به اندازه خیلی کمی از نظر پهنا کوچکتر از ابتدای تیغه است که البته زیاد در خور و قابل ملاحظه نیست.

این پهنا صرفا جهت زیبایی ارگونومی و هندلینگ این عمل انجام میشده است تا در عین حال برش بهتری را نیز به ارمغان بیاورد.

تیغه معمولا بلند بوده و در انتهای شمشیر نیز دسته ، محافظ دست و حلقه پایانی بوده است.

دسته این سلاح به اندازه ۲۰ تا ۳۰ و حتی بیشتر می باشد و دارای محافظ دسته ای به شکل هایی چون مختلف ( اشکالی چون دایره صلیبی پهن و یا اشکال هندسی چند وجهی که زیبایی خیره کننده ای دارند ) بوده.

در انتهای دسته نیز حلقه متصل میشده که هم دسته و تیغه را به هم نصب می کرده و هم با ایجاد وزن بیشتر تعادل کل شمشیر را در دست شمشیرزن بیشتر می کرده است.

به جرات می توانم ادعا کنم اگر طراح و سازنده این سلاح جی ان ماهر باشد، این نوع سلاح بهترین هندلینگ و ارگونومی را با دست ، مچ و بدن انسان دارد.

همچنین از دیگر انواع رده های شمشیر،شمشیر جی ان ، زیباتر ، کشنده ، برا و ارگونومیک تر است و کمترین ضعف در همراهی با آناتومی بدن انسان را دارا می باشد.

ویژگی سلاح جی ان در سرعت بسیار بالای آن می باشد که با نوع خاصی از برش توسط اساتید ماهر شکافهای بسیار عمیق ایجاد میکرده است.

سرعت به این سلاح برتری میداده تا در نبردهای تن به تن که تعداد دشمن بسیار زیاد می بوده است، جنگجو بتواند با سرعت و مهارت بیشتری دشمنان خود را از پا در آورد.

 این شمشیر در بین دیگر رده های شمشیر ها، بیشترین توانایی را برای درگیری های چند نفره دارد.

شمشیر جی ان، یکی از پر استفاده ترین شمشیرهای چین بوده و اساتید بزرگی حریفان خود را با این سلاح از میدان به در کرده اند.

در عین حال استفاده از آن نیازمند تکنیک و مهارت بالایی است، چرا که روش ضربه زدن با آن خاص می باشد.

شمشیر جی ان ، در دستان یک فرد غیر ماهر و مبتدی توانایی دائو و نن دائو را نداشته، ولی در دستان استادی ماهر از هر سلاحی موثرتر و خطرناکتر است.

به فراخور مکان استفاده سلاح جی ان ، ضخامت و پهنای آن همانطور که گفته شد تفاوت داشته است.

به شکلی که در نیروهای نظامی انواع بسیار ضخیم و پهنی از این شمشیر ساخته میشده و در دست فرماندهان ارشد و امپراطوران چین قرار می رفته است.

 در حالی که معمولا نیروهای عادی از شمشیرهای دائو یا نن دائو و خانواده آنها استفاده می کرده اند.

در میان تمام رده های شمشیر مورد بررسی، شمشیر جی ان ، سرعت بالاتری دارد ، توانایی برش خوبی را ارائه میدهد و بنا به ضخامت و پهنای تیغه شمشیر، قدرت خوبی نیز دارد.

شمشیر جی ان در انواع نازک و کمتر پهن، برشی عادی و در انواع سنگین تر به فراخور وزن بیشتر، قدرت بیشتری نیز اعمال می کند.

اما این موارد بستگی به توانایی بدن استفاده کننده آن دارد.

.

.

نکته ای قابل تامل در مورد شمشیرهای چینی، توجه خاص سازندگان خوش ذوق آنها به زیبایی و ارگونومی شمشیرهای خود بوده است.

آنها دقیقا می دانستند که وزن دسته شمشیر باید به اندازه ی تیغه باشد، تا شمشیر در دستان مبارز به خوبی جای بگیرد.

به همین دلیل دسته شمشیرهای خود را بلند و در انتهای آن وزنه و یا حلقه هایی(سیبک) برای تعادل متصل می کرده اند.

این حلقه ها و محافظ ها در طول زمان با رنگ ها ، جنس ها و اشکال زیبایی طراحی میشده اند و در کنار رزم، صحنه های بسیار زیبا و چشم نوازی از هنر را نیز با خود داشته اند.

این مورد در شمشیر جی ان به خوبی دیده می شود و بروز بیشتری دارد.

در دنیای شمشیرهای باستان هیچ کشوری به اندازه چین به زیبایی و هنر در ساخته های خود توجه نداشته است.

همچنین چینی ها برای اینکه در مبارزات حریف خود را دچار اختلال دید و اشتباه محاسباتی کنند، معمولا در انتهای شمشیر خود تکه پارچه ای به اندازه های مختلف می آویخته اند.

این پارچه ها در زمان شمشیر زدن در راستای بدنه شمشیر قرار می گرفته و به دلیل سرعت بالا، باعث اشتباه دید در دیدن تیغه و پارچه توسط حریف میشده است.

.

شمشیر کاتانا

. 

اکنون به موثر ترین مورد این لیست خواهیم رسید. کاتانا یا کتانا، شمشیری ژاپنی است که جز جنگ افزار های بزرگ محسوب شده و از قرن سیزدهم میلادی توسط سامورایی ها مورد استفاده بوده است.

البته بین تاریخ نگاران و متخصصین فنون نینجا ها، پیرامون به کار گیری این سلاح همواره بحث بوده است.

گفته می شود که شمشیر های نینجا ها هیچ کدام حالت خمیده نداشته اند و همگی صاف بوده اند.

با این حال هر دو گروه عقیده دارند که نینجا بدون شمشیری قوی مانند کاتانا، قدرتی نخواهد داشت.

شمشیر کاتانا عموما 24 اینچ طول داشته و امروزه نیز در ورزش های رزمی مختلفی حضور دارد.

مهم ترین ویژگی کاتانا که آن را تبدیل به جنگ افزاری شگفت انگیز کرده است، طراحی زیبا و استحکام بالای آن خواهد بود.

در طول تاریخ شکل آن تغییرات مختصری یافته ولی اصول پایه آن همچنان بدون تغییر مانده‌ است.

از جمله ویژگی‌های شمشیر کاتانا ( sword ) می‌توان به شکل منحنی تیغه آن اشاره کرد.

همچنین یک طرف شمشیر (لبه داخلی آن) بسیار تیز است و اصولا قسمت عقب سطح شمشیر از قسمت تیز و برنده آن کلفت ‌تر است.

کاتانا اصولا برای بریدن اجزا بدن طراحی شده تا زخمی کردن دشمن، به همین دلیل هر تیغه آن به شکل خاصی طراحی شده ‌است تا قدرت برندگی آن هر چه بیشتر اثرگذار باشد.

شمشیر کاتانا عموما 24 اینچ طول داشته یعنی در حدود 107 سانتیمتر هستند ( این اندازه از نوک شمشیر تا انتهای دسته می باشد ) .

تیغه کاتانا معمولا بین 66 تا 71 سانتیمتر است و این باعث می شد که تسوکا در حدود 36 اینچ باشد، بسیار کوتاه تر از دسته تاچی و نوداچی .

کاتانا در یک سایا ( غلاف ) حمل می شد و در کمربند سامورای قرار می گرفت .

در اصل ، آنها کاتانا را طوری حمل می کردند که تیغه رو به پایین قرار بگیرد . این آسان ترین راه برای یک سامورای زره پوش بود که این شمشیر بلند را حمل کند.

اندازه یوروی ( زره ) باعث شده بود که کشیدن شمشیر از هر نقطه دیگر بدن با مشکل مواجه شود.

هنگامی که سامورای زره به تن نداشت ، او شمشیر را طوری حمل می کرد که تیغه آن رو به بالا باشد ، این امر باعث می شد که او بتواند در یک حرکت سریع ، شمشیر کشیده و ضربه بزند .

سامورای ها هیچ وقت بدون کاتانا نبودند . کاتانا سمبول درجه آنها به عنوان جنگجو ، پیروی از کد بوشیدو و اطاعت و وفاداری کامل نسبت به ارباب آنها بود .

دریافت کردن چنین شمشیری از ارباب یا حتی یکی از متحدان ، افتخار بسیار بالایی به شمار می رفت .

.

.

شمشیر شینای

.

 تاریخچه پیدایش شمشیر شینای در دیرباز به سرزمین آفتتاب و احترام ( ژاپن ) بر میگردد .

شینای ( sword ) نام یک  شمشیر سبک چوبی دست ساز است .

این سلاح به روش ماهرانه ای از اتحاد سه رشته چوب بامبو تراش خوده در کنار یک دیگر و گره مخصوص آن که باعث استحکام این سلاح و پیوستن رشته های حصیری به یکدیگر است ساخته میشود.

نکته قابل توجه در مورد این سلاح سبکی و انعطاف جالب آن است که در اثر برخورد با نوع خود، درصد شکستن سلاح را کاهش می دهد.

این سلاح در دوجو های تمرین به علت آسیب زنندگی کم بسیار مورد استقبال بوده و کاربرد زیادی دارد.  

شینای از نظر حمل بسیار سبک بوده و در اثر برخورد با بدن ، نسبت به بوکن درد کمتری دارد و اینگونه میتوان گفت که بیشتر برای تمرین در کلاس ها، ساخته شده است . 

.

.

شمشیر بوکن

.

شمشیرها یکی از قدیمی ترین سلاح های ورزش های رزمی می باشند که در اکثر رشته های رزمی به هنر آموزان این رشته ها آموزش داده می شود.

از آنجا که تمرین و آموزش با شمشیرهای فلزی برای ورزشکاران تازه کار می تواند خطرات جدی در بر داشته باشد، به همین منظور از شمشیرهای چوبی یا بوکن برای آموزش و مبارزات آموزشی در رشته های رزمی استفاده می شود .

شمشیرهای چوبی ( sword ) یا بوکن دارای کیفیت های متفاوت و همچنین طول و وزن متغیر می باشد .

.

.

شمشیر سای 

.

سای ( به ژاپنی : 釵 ) یک سلاح کشورهای آسیایی است . این اسلحه بیشتر در جزیره اوکیناوا استفاده می‌شد .

سلاح سای ( sword ) از سلاحهای کاربردی در بسیاری از ورزش های رزمی می باشد .

سای یک سلاح ژاپنی است که نام آن از نام یک منطقه بسیار قدیمی ژاپن برداشته شده است .

طول تنه اصلی این سلاح از 30 الی 70 سانت دیده شده است که اگر با توجه به اصول کاربرد آن دقت شود، طول استاندارد آن باید بین 30 تا 45 باشد چرا که باید حداکثر، کمی از طول ساعد بلندتر باشد.

این سلاح لزوما نباید دارای نوک تیز باشد، زیرا این سلاح در اکثر موارد در حالت تدافعی استفاده می شود.

از موارد کاربرد سای می شود به دفاع در مقابل شمشیرهای بلند ( کاتانا ) اشاره کرد، که در صورتی که مهارت در استفاده از آن داشته باشید، به راحتی می توانید شمشیر مهاجم را بشکنید . 

.

.

شمشیر های تاشو

.

 شمشیر تاشو ( sword ) یکی از سلاح های رزمی می باشد که به دلیل جمع شدن و کوچک شدن وزن و قابلیت حمل مناسبی دارد و به همین دلیل مورد توجه ورزشکاران و به خصوص بانوان می باشد .

این مدل از شمشیر ها در سه نوع سبک ، سنگین و اعلاء در سایت آنیک موجود می باشد.

.

.

سایت آنیک بزرگترین فروشگاه اینترنتی تجهیزات ورزشی در ایران

فروشگاه اینترنتی لوازم ورزشی آنیک ، یک مرجع تخصصی در زمینه فروش لوازم و تجهیزات ورزش های رزمی می باشد.

فروشگاه ورزشی آنلاین آنیک به منظور سهولت مشتریان خود در خرید انواع لوازم ورزشی، می کوشد تا محصولات بسیار با کیفیت از تمامی برندهای معروف و معتبر ورزشی جهان را در تمام زمینه های ورزشی در یک فضای قابل اعتماد مجازی گردآوری و ارائه نماید.

سایت ورزشی آنیک با هدف رسیدن به یک مرجع تخصصی در زمینه تجهیزات ورزشی در تلاش است تا با آگاهی دادن به مشتریان خود در جهت استفاده از کالاهای  ورزشی و همچنین بررسی و مقایسه انواع محصولات ورزشی به خواسته مطلوب خود دست یافته و از رقبای اصلی خود پیشی بگیرد.

همچنین سایت آنیک ، جهت جلب رضایت مشتریان گرامی ، انواع لوازم ورزشی را همراه با گارانتی اصالت و کیفیت کالا و امکان برگشت و تعویض کالا، همراه با ارسال به درب منزل و ارائه تخفیف های ویژه ، در اختیار همگان قرار داده است.

محصولات قابل ارائه در فروشگاه اینترنتی آنیک در این بخش شامل ، بهترین جنس انواع سلاح شمشیر ( sword ) موجود در بازار می باشد.